«نكاتي در مورد طوطي»

آیا طوطی من بیمار است؟

در طبیعت وحشی پرندگان اصلی ترین دغدغه را دارند:محافظت از خود در برابر درندگان.یک پرنده بیمار یا مجروح اولین هدف درندگان می باشد.به همین خاطر آن ها یاد گرفته اند چگونه بیماری اشان را مخفی کنند.اما هنگامی که پرنده نشانه هایی از بیماری را بروز می دهد به این معنی است که او واقعا بیمار است و بیماری در مرحله حادی می باشد.تشخیص بیماری ها قبل از این که تبدیل به یک بیماری جدی یا منجر به مرگ شود ، بسیار حائز اهمیت است.خیلی وقت ها شنیده ام که پرندگان به طور اتفاقی مرده اند.صاحبان آنها هیچ چیزی راجع به بیماری ها نمی دانستند.خیلی مهمه که رفتار های معمولی طوطی خود را به خوبی بشناسید و بدانید بنابراین به سرعت متوجه رفتارهای غیر عادی و متفاوت در طوطی خود خواهید شد.همچنین مهمه که هر روز غلظت و رنگ مدفوع پرنده را چک کنید بنابراین به سرعت متوجه هرگونه تغییری خواهید شد.در اینجا شما را با برخی تغییرات آشنا می کنم.

تغییر در رفتار:اگه یه پرنده بازیگوش برای مدتی نسبت به سرگرمی هاش و وسائلش بی تفاوت بشه می تونه نشانی از بیماری باشه.

تغییر در غلظت مدفوع:اگر مدفوع طبیعی طوطی که سبز رنگ است وکمی سفیدی در اطراف آن وجود دارد ناگهان بدون هیچ دلیلی سیاه یا آبکی تر شد ،نشانی از بیماری است.به خاطر داشته باشید که رژیم غذایی می تواند باعث تغییر رنگ در مدفوع طوطی شود.بنابراین باید بدانید در حالت عادی و زمانیکه طوطی شما سالم است مدفوعش چه شکلی می باشد.

تغییر در ظاهر پرنده:زمانی است که چشم های پرنده حالتی خسته دارند و پرنده بیشتر از قبل پف می کند و بی حوصله است.

تغییر در فعالیت های پرنده:اگر پرنده شما نسبت به قبل بیشتر می خوابه یا فعالیتش کمتر شده می تونه نشانی از بیماری باشه.اگر پرنده شما برای مدتی طولانی کف قفس می خوابه یا پف می کنه ،این عمل می تونه زمینه را برای پیشرفت بیماری محیا کنه.

خونریزی:همیشه خودتون رو برای خونریزی ناگهانی آماده کنید.محصولات و داروهایی وجود دارد که می توانند جلوی خونریزی را بگیرند.اما حتی اگه جلوی خونریزی را گرفتید حتما به دامپزشک مراجعه کنید.

تماس با گربه ها:اگر گربه ای با طوطی شما تماس پیدا کند حتی اگه خراشی روی پوست ایجاد نکرد،سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.گربه ها در حالت عادی باکتری دارند که منجر به مرگ پرنده می شود(اضافه در مورد گربه های خانگی اطلاعی ندارم).

اگر طوطی شما ا

ین علائم را داشت هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید یک روز تاخیر می تواند تفاوت بین مرگ و زندگی باشد

تاریخچه: سال هاست که طوطی ها و طوطی سانان از جمله حیوانات خانگی پر طرفدار به شمار می آیند.پاراکیت های آسیایی در زمان اسکندر کبیر به اروپا آورده شدند و پاراکیت الکساندرین نیز نام خود را از او بر گرفته است.زمانیکه کاوشگران و بازرگانان دنیا را فتح می کردند ،ملوانان و مسافرانی که به آفریقا ، آسیا و آمریکا سفر می کردند انواع متنوعی از طوطی سانان را با خود به همراه آوردند.پس از آن کاکادو ها (کوکاتو)،پاراکیت ها و لوری کیت های استرالیایی وارد شدند و به سرعت محبوبیت یافتند.پرهای رنگی،طول عمر و توانایی طوطی ها برای تقلید صداهای اطرافشان ،بازار مستعدی را برای حضورشان در خانه تضمین می کند.ایالات متحده زیستگاه طبیعی تنها یک پرنده طوطی سان موسوم به پاراکیت کارولینایی بود.شکار این پرنده به خاطر پرهای تزئینی اش تا حدی ادامه یافت که امروزه منقرض شده است.از نظر تاریخی،نگهداری پرندگان در قفس،خاص طبقات اشراف بوده و بیشتر مردم عادی تا اوایل قرن نوزدهم از زیبایی و جذابیت پرندگان قفسی بی نصیب بودند.طوطی سانان عموما به داشتن عمر طولانی شهرت دارند.گرچه بسیاری از آن ها تا ۵۰ سال یا بیشتر عمر می کنند،اما به سختی می توان داستان طوطی هایی که ۷۵ تا ۱۰۰ سال عمر می کنند را شنید.گاهی اوقات ممکن است یک پرنده به چنین سن بالایی برسد،اما این خیلی به ندرت اتفاق می افتد.با توجه به عمر طولانی طوطی بالا بودن قیمت آن قابل توجیه است.نگهداری و تغذیه پرندگان به هزینه زیادی نیاز ندارد .طوطی اگر خوب نگهداری شود،سال ها در کنار انسان می ماند.

چرا طوطی؟

هیچ حیوان خانگی را سراغ ندارم که به اندازه یک طوطی دست آموز و باهوش، رضایت بخش یا پرارزش باشد.او با استعدادش در تقلید صدای انسان و رفتار جالب و خنده دار خود،صاحب خود و دوستانش را به خوبی سرگرم می کند و گاهی نیز ممکن ایس موقعیت های بسیار خجالت آوری را به وجود آورد.چند سال پیش یک معلم مدرسه ابتدایی دانش آموزان ۳۰ نفری اش را برای تماشای پرندگان و حیوانات به یک فروشگاه حیوانات خانگی برده بود.کودکان همه جا پراکنده بودند و به همه چیز ور می رفتند و سر و صدای عجیبی بر پا بود.وقتی اغتشاش به اوج خود رسید،یک مکوی مخملی با همهمه عمومی همصدا شد.صاحب فروشگاه برای آرام کردن پرنده، او را از قفس بیرون آورد و روی مچ دستش نشاند.چند دقیقه بعد معلم برای ترک محل ،کودکان را به صف کرد.وقتی آخرین کودک از در خارج شد معلم گفت:خیلی مچکرم امیدوارم زیاد مزاحمت ایجاد نکرده باشیم.صاحب مغازه جواب داد:نه اصلا.همان موقع طوطی با تلفظی غیر قابل اشتباه فریاد زد:اوه،آره.هاهاها.می گویند طوطی ها نمی توانند فکر کنند بلکه فقط صداها را تقلید می کنند اما گاهی اوقات به درستی این امر تردید می کنم.بعضی از طوطی ها با همه اشخاص رفتاری دوستانه دارند و بعضی دیگر پرنده های شخصی هستند.بعضی از اشخاص را دوست دارند و بعضی دیگر را دوست ندارند.بعضی از آن ها از مردان خوششان می آید و از زنها بدشان می آید و بعضی دیگر بالعکس.

روش تشخیص جنسیت طوطی خاکستری (کاسکو)

برای تعیین جنسیت کاسکو روش های مختلفی به کار می رود که برخی از انها علمی بوده و برخی نیز تجربی به هر حال ذکر این روشها خالی از لطف نیست:

1)دقت در مشخصات ظاهری پرنده:
این روش تجربی است و نیاز به سالها اشنایی با ساختار فیزیکی پرنده دارد . افراد با تجربه معتقدند که شناسایی پرنده نر و ماده پس از سن 18 ماهگی از روی مشخصات ظاهری امکانپذیر می باشد انها اظهار میکنند که طوطی نر سری مستطیلی شکل و منقاری بزرگ و بلند دارد در حالیکه طوطی ماده سری دایره ای شکل و منقاری کوچکتر و کوتاه تر دارد ، پاهای نر و رانهای ان مستقیم و کشیده است در حالیکه پاها و رانهای
ماده مستقیم نبوده و کمی خمیده بوده و به صورت منحنی باز است و این امر باعث میشود که پرنده ماده بتواند براحتی بر روی تخم ها بخوابد . ضمنا اگر عدسی چشم پرنده بیضی شکل باشد و در سمت منقار لکه سیاه کوچکی وجود داشته باشد پرنده نر و چنانچه دایره ای شکل و بدون لکه سیاه باشد پرنده ماده است . در پرهای کاسکوی نر ملانین بیشتری نسبت به کاسکوی ماده است یعنی پر های کاسکوی نر نسبت به
ماده تیره تر است.همچنین دم کاسکوی نر نسبت به ماده اش سرختر میباشد.این تفاوت موجود بین نرها و ماده ها وقتی مشهود است که طوطیهای مذکور پرریزی کرده و برای اولین بار پرهای دوره بلوغ انها در امده باشد .

2)دقت در مشخصات دمگاه:
این روش نیز تجربی است البته کار چندان ساده ای نیست و نیاز به سالها تمرین و ممارست دارد . رنگ دم در کاسکوی کنگو (دم قرمز) ماده هر چند که سرخ است اما لبه های ان به رنگ خاکستری است و همچنین رنگ پرهای منطقه سینه از خاکستری تیره به خاکستری روشن در منطقه شکم منتهی می شود در حالیکه رنگ پرهای سرخ دم در کاسکوی کنگوی نر سرخ بوده و اثری از لبه های خاکستری در ان دیده نمی شود
و رنگ پر در منطقه سینه نیز خاکستری تیره است.

3)روش ملامسه کمر پرنده:
این روش نیز تجربی است و برای این کار باید به ارامی انگشت خود را بر روی کمر پرنده قرار دهید ، اگر پرنده ماده باشد خم خواهد شد و اگر پرنده نر باشد خم نخواهد شد ، البته این روش هم 100 در 100 قابل اعتماد نیست.

4)روش سوزن و نخ:
روشی تجربی است و متکی بر برخی اصول علمی.
یک عدد سوزن خیاطی به طول 4 تا 6 سانتیمتر اورده و نخ پلاستیکی سبکی را داخل ان میکنیم و در یک امتداد انرا میگیریم . پرنده را روی دست چپ گذاشته و سپس با دست راست نخ را به گونه ای بگیرید که سر سوزن در فاصله 1 سانتیمتری دمگاه پرنده قرار گیرد و این کار را به مدت 30 تا 40 دقیقه انجام دهید و برای اطمینان بیشتر چند بار تکرار کنید . اگر پرنده ماده باشد سوزن حرکتی دورانی به دور منطقه دمگاه خواهد
داشت و اگر پرنده نر باشد سوزن حرکتی رو به جلو و رو به عقب خواهد داشت.

5)استفاده از روش اندوسکوپی:
روشی تخصصی است و در این روش با استفاده از دستگاه اندوسکوپی جنسیت پرنده تشخیص داده میشود . تعیین جنسیت کاسکوها به روش جراحی توسط دامپزشک انجام میشود . معمولا زخم ایجاد شده احتیاج به بخیه زدن یا مراقبت دیگری ندارد ولی حتما در این مورد با دامپزشک مشورت کنید.

6)استفاده از کاریوتیپ کروموزومی:
روش تخصصی دیگری است که فقط به یک قطره خون پرنده نیاز است و توسط دامپزشک انجام میشود.

1-گاز گرفتن (biting):
گاز گرفتن نبايستي با لمس كردن موضع با منقار توسط پرنده اشتباه گرفته شود زيرا طوطي ها زماني كه قصد دارند كه از اشيا اطراف خود اطلاعاتي كسب كنند از منقار خود براي لمس استفاده مي كنند.زماني ميگوييم كه پرنده گاز گرفته است كه اين كار با حالت تهاجمي همراه باشد و پرسش "چه مقدار خونريزي اتفاق افتاده است؟" داراي پاسخ منطقي باشد.

2-جيغ زدن بيش از حد (excessive screaming):
در اين مورد به كلمه بيش از حد توجه داشته باشيد. زيرا طوطي ها حيوانات ساكتي نيستند و نبايستي چنين توقعي از آنها داشت.وقتي يك طوطي براي ساعت ها و بدون وقفه جيغ ميكشد به اين معني است كه پرنده دچار مشكلات رفتاري شده است.اين مشكل به سرعت پيچيده تر خواهد شد زيرا معمولا با عكس العمل هاي اشتباه صاحبان پرنده همراه است.

3-حفاظت افراطي از قلمرو (excessive territoriality):
حفاظت از قلمرو كاملا غريزي است و به شدت براي حفظ حيات پرنده ها در حيات وحش ضروري است.اين رفتار زماني يك ناهنجاري رفتاري محسوب مي شود كه به صورت افراطي نمايش داده شود به طوري كه صاحب پرنده حتي براي آب و غذا دادن نيز نمي تواند به پرنده نزديك شود.

4-وابستگي شديد به يك فرد (overbonding or the one-person bird):
اين گونه پرنده ها معمولا به يك فرد خاص وابستگي شديد پيدا مي كنند و زماني كه آن فرد نباشد پرنده احساس راحتي نمي كند.در اين مورد پرنده با هيچ فرد ديگري ارتباط برقرار نمي كند.

5-عدم استقلال (overdependency):
در اين مورد پرنده زماني كه تنها است نمي تواند خود را سرگرم كند و به اطرافيان خود (و نه به يك فرد خاص) به شدت وابسته است.اين مورد از ناهنجاري داراي اهميت زيادي است زيرا دروازه ابتلا به ديگر ناهنجاري هاي رفتاري محسوب مي شود.

6-پركني (feather picking):
پركني يكي از رايج ترين ناهنجاري هاي رفتاري در طوطي ها به حساب مي آيد.اما بايستي پركني را از ديگرعوامل از دست رفتن پرها تشخيص داد.متاسفانه اكثر صاحبان پرنده هر گونه از دست رفتن پرهاي پرنده را پركني تصور مي كنند و تعريف درستي از پركني در بين صاحبان پرنده وجود ندارد. از دست رفتن پرها (Feather loss) نبايد با پركني (feather plucking) اشتباه گرفته شود.

7-ترس و وحشت (phobias):
زماني كه به پرنده نزديك مي شويد پرنده به شدت وحشت زده مي شود و تلاش مي كند كه فرار كند و معمولا خود را زخمي مي كند.شكستگي پرهاي خوني در اين ناهنجاري بسيار شايع است

رام کردن طوطی:برای اهلی کردن پرنده تان ابتدا باید اعتماد او را جلب کنید.پرنده باید بداند وقتی وارد اتاق شده یا به قفس او نزدیک می شوید،قصد آزار او را ندارید.قبل از هر گونه تلاش برای اهلی کردن یک پرنده جدید،باید به او اجازه دهید چند روز استراحت کرده و به محیط اطراف خود عادت کند.یکی از اولین گام ها در تربیت یک پرنده قرار دادن او در مکانی است که با افراد زیادی سر و کار داشته باشد.با این روش او به همنشینی با انسان عادت خواهد کرد.پس از سه یا چهار روز،تا انجا که می توانید به قفس نزدیک شوید و آهسته و با لحنی اطمینان بخش با او صحبت کنید.هنگامی که نزدیک پرنده هستید هیچ حرکت سریعی انجام ندهید.آرام و بدون شتاب حرکت کنید.هر چند وقت یک بار در حالی که با پرنده صحبت می کنید دستتان را روی قفس بگذارید.پس از چند روز وقتی پرنده به این کار عادت کرد،آهسته در قفس را باز کنید و دستتان را داخل قفس ببرید.به مدت یکی دو هفته این کار را روزی چند بار تکرار کنید.به زودی طوطی به دست شما عادت خواهد کرد .ترسش از شما از بین خواهد رفت.قدری گرسنگی و استفاده از غذا برای جلب اعتماد و غلبه بر ترس در رام کردن پرندگان لازم است اما نباید زیاد گرسنه نگرشان داشت.اما وقتی پرنده بفهمد که شما کسی هستید که باید غذایش را از شما دریافت کند،زودتر به شما اعتماد خواهد کرد.گاز گرفته شدن در طول مراحل مختلف رام کردن،یک امر طبیعی می باشد.پرنده شما هرچی جوجه تر باشه راحت تر رام میشه.در این مدت به یاد داشته باشید رفتار بد یا عصبانیت ،رام کردن طوطی رو طولانی تر می کنه.